Wernisaż wystawy „Stasioły” w Galerii „Poddasze” Zakliczyńskiego Centrum Kultury, który rozpocznie się 13 listopada 2015 roku – początek o godzinie 18:00, będzie wielkim artystycznym wydarzeniem wieńczącym sezon wystawienniczy 2015. Jednym z bohaterów wydarzenia jest Stanisław Kusiak szefujący Galerii „Poddasze”, a pozostała trójka to dwóch Staszków i jedna Stasia, która „Stasioły” wymyśliła. Zresztą trójka z czwórki „Stasiołów” jest doskonale znana bywalcom Galerii „Poddasze” i w zasadzie debiutuje tutaj tylko czwarty „Stasioł” - Stanisław Chomiczewski. Podczas wernisażu zobaczymy film dokumentalny w reżyserii Moniki Meleń o Stanisławie Kmieciku i o małym Stasiu Salachu. Obaj urodzili się bez rąk, dzieli ich wiele lat, ale łączy przyjaźń. Film został zrealizowany przez krakowski oddział TVP. Zapraszam na to wyjątkowe wydarzenie artystyczne i przypominam sylwetki jego bohaterów.

Stanisława Kumorek jest pomysłodawczynią wystawy „Stasioły”. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego - Cieszyn i Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie - Wydział Scenografii dyplom u prof. Andrzeja Kreütz- Majewskiego. Bierze udział w wystawach zbiorowych. Tworzy w technikach malarskich, specjalizuje się w zdobieniu tkanin metodą batiku. Taką wystawę prezentowała m.in. w Galerii „Poddasze” ZCK. W indywidualnych wystawach prezentuje zamknięte cykle tematyczne, inspirowane sztuką etniczną. Jest terapeutą, zajmuje się edukacją artystyczną dzieci i dorosłych www.facebook.com/zloteraczki  uzyskała dyplom Wczesnego wspomagania dziecka oraz międzynarodowy z zakresu Metody Marii Montessori. (Kraków, Monachium). Współtworzy działania relaksacyjno – terapeutyczne, prowadzi Pracownie Polisensoryczną www.pm.tarnow.pl  , gabinet Montessori www.ichlepszejutro.pl 

Stanisław Chomiczewski urodził się w Sławatyczach nad Bugiem, ukończył Wydział Malarstwa krakowskiej ASP w 1975 roku. Mieszka w Uhryniu na Sądecczyźnie. Jest świetnym malarzem koni, a także ich hodowcą. Maluje też pejzaże i portrety. Bardzo często uczestniczy w plenerach i wystawach ogólnopolskich. Jego życiorys artystyczny jest, późniejszą o wiek, kopią malarzy końca XIX wieku. Również sztuka Chomiczewskiego jest im bliska. Tak bliska, że jedynie wprawne oko potrafi wyłuskać z niej elementy nieznane malarzom sprzed wieku. Na wzór Chełmońskiego czy Stanisławskiego lubi też naturalny, nieskażony cywilizacją krajobraz i lubi jego nastrój, zwany w tamtych czasach Stimmungiem. Naturalnym zaś dopełnieniem szerokiego, kresowego pejzażu jest koń. To nie biedna, zapracowana chabeta, tylko rasowy koń na swobodzie. Piękny i wolny w swym pędzie, ten koń o którym ówczesny poeta pisał, iż są trzy najpiękniejsze rzeczy na świecie: żaglowiec pod pełnymi żaglami, piękna kobieta w tańcu i koń czystej krwi arabskiej na swobodzie. Artysta kształtuje emocje barwą i światłem. Wyraźnie korzysta z postimpresjonistycznych doświadczeń ze swoistym indywidualnym przemyśleniem – nic dziwnego, to przecież postimpresjonizm zwany również „polskim koloryzmem” stał się naszym stylem narodowym. Artysta stosuje zawężoną gamę kolorystyczną, aż do monochromatycznej, subtelnie rozświetlone żółcienie, ugry, delikatnie rozdrgane róże przy ultramarynowych przestrzennych błękitach i ciepłych szarościach, przecięte słonecznym blaskiem. I choć faktura zdaje się być mniej ważna, to zdecydowanie wyważone uderzenia pędzla czy w przypadku pasteli, kredki nadają swoistej świeżości obrazom Chomiczewskiego. Tak opisuje Chomiczewskiego Jerzy Madeyski

Stanisław Kmiecik urodził się w 1971 roku w Klęczanach koło Nowego Sącza. Nie mając od urodzenia rąk, już jako 5 letni chłopiec zaczął malować ustami i nogami. Tego artystę też gościliśmy w Galerii „Poddasze” i nie tylko. Stosowane najczęściej przez artystę techniki malarskie to: akryl, olej, pastel, akwarela, tempera, rysunek ołówkiem. Stanisław lubi eksperymentować z innymi technikami malarskimi. Jest samoukiem. Artysta znany jest ze swoich spokojnych i bardzo dokładnych studiów budynków. Ulubione tematy malarskie to krajobraz rodzinnych okolic, martwa natura, akt, a także obrazy surrealistyczne pełne bardzo osobistych metafizycznych nastrojów. Poza sztuką, uwielbia jeździć samochodem który sam prowadzi nogami. Brał udział w rajdach samochodów terenowych 4x4. Do Światowego Związku Artystów Malujących Ustami i Nogami z siedzibą w Księstwie Lichtenstein-VDMFK należy od 1989 roku jako stypendysta a od 2005 roku został członkiem zrzeszonym. Prace malarza można oglądać na kartkach świątecznych w kalendarzach wydawanych przez wydawnictwa na całym świecie współpracujące z VDMFK. W Polsce sprzedażą kartek i kalendarzy z motywami malowanymi przez niepełnosprawnych artystów jak i dbaniem o rodzimych twórców zajmuje się wydawnictwo A.M.U.N. z Raciborza - z którym współpracuje od początku jego działalności - od roku 1993. Jest znanym i wziętym malarzem. Swoje prace prezentuje zarówno na wystawach organizowanych przez Wydawnictwo "Amun", jak i na bardzo licznych wystawach indywidualnych; w różnych miastach Polski, jak i za granicą. Często prezentuje sposób malowania przed publicznością. Z okazji 50-lecia istnienia Światowego Związku Artystów Malujących Ustami i Nogami w konkursie malarskim spośród ponad 500 prac nadesłanych z 60 państw praca artysty zajęła III miejsce. Jest to ogromny sukces twórcy AMUN-u i promocja Polski za granicą. Mieszka w Krakowie.

W zasadzie gospodarza wernisażu nie trzeba prezentować w Zakliczynie, ale: Stanisław Kusiak - rocznik ’70, mieszka w Zakliczynie. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików i Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Fotografią zajmuje się od połowy lat 90-tych. Uprawia głównie fotografię kreacyjną, warsztatowo opartą na klasycznej technice czarno – białej, której głównym tematem jest człowiek. Jest autorem kilku wystaw indywidualnych, z których ważniejsze to: „Znaki zapytania”, „Poza kadrem”. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in.: „W hołdzie Hartwigowi”, „Darkscapes”, „Współodczuwanie – dialog”, „Akt w polskiej fotografii”. Jego prace publikowane były w wielu wydawnictwach, takich jak: „The Best Photographers PhotoArt’ (Praga), „New Polish Nude Photography” (Poznań), „AKT w polskiej fotografii” (Kielce), „PhotoArt” – magazyn fotograficzny (Praga). Od wielu lat dokumentuje również za pomocą fotografii wydarzenia społeczno – kulturalne oraz lokalny krajobraz i zachodzące w nim zmiany, na potrzeby publikacji albumowych, książkowych, prasowych oraz internetowych. Jest autorem zdjęć do albumu „Zakliczyn – piękno światłem malowane”. W latach 1998 – 2008 brał udział w konkursach fotograficznych zdobywając nagrody i wyróżnienia. Pracuje w Zakliczyńskim Centrum Kultury, gdzie prowadzi Galerię „Poddasze” ZCK, promującą twórczość (nie tylko fotograficzną) zarówno początkujących, jak i bardziej znanych autorów. Prowadzi także zajęcia fotograficzne dla młodzieży, które skupiają się głównie wokół technik klasycznych i alternatywnych.