Nie łamcie sobie języka na łacinie, zatem spieszę wyjaśnić, że chodzi o to jak świadomie i odpowiedzialnie uprawiać marketing regionalny oparty na dziedzictwie. Niektórzy powiadają że w marketingu już wszystko było, ale też zauważają, że prawie wszystko się też już zużyło. Co w takim razie ? Jak nie wiesz co możesz wymyślić, to sięgnij do źródeł. To jest prawda najprawdziwsza, bowiem zostało całe, niezaorane pole marketingu bazującego na dziedzictwie, czyli dziedzinie z której można czerpać i się nie wyczerpie raczej, bo to przebogata studnia bogactwa.

Według definicji Kotlera, Kellera marketing to proces społeczny, w którym jednostki i grupy otrzymują to, czego potrzebują poprzez tworzenie, oferowanie oraz swobodną wymianę z innymi towarów i usług, które posiadają wartość. No więc jaką wartość dodaną mogą posiadać towary i usługi zgrabnie opakowane w dziedzictwo kulturowe (żeby była pełna jasność). U nas w Zakliczynie testujemy tą dziedzinę od blisko dwóch dekad organizując Święto fasoli. Po sukcesie tego naszego projektu,  jak grzyby po deszczu pojawiły się u sąsiadów tego typu projekty z Borzęckim Świętem grzyba nomen omen. Po tym jak świat zachwycił się globalną unifikacją kulturową, wszystko wskazuje na to, że obserwujemy dziś w tym zakresie odwrót. Globalne koncerny zaczynają zauważać, że klienci coraz częściej rozglądają się za produktami sugerującymi związek z ich lokalnym oglądem kulturowym. Powstały już wyspecjalizowane agencje oferujące gigantom produkcji globalnej takie rozwiązania. Dziwić się można, że pierwsza specjalistyczna agencja marketingowa oferującą pierwiastek dziedzictwa w projektach marketingowych powstała w Hiszpanii, a nie na przykład w USA, gdzie wszystko jest pierwsze, najlepsze i najnowsze. Moje domniemanie jest takie, że może dlatego nie Stany a Hiszpania, bo akurat w tej materii Hiszpania ma więcej do powiedzenia, choć gdyby chodziło o ścisłość, to jeszcze więcej mogłyby zaoferować takie kraje jak Grecja czy Włochy, o Egipcie nie wspominając. W trakcie 3. Kongresu Kultury Regionów w Nowym Sączu miałem przyjemność uczestniczyć w warsztatach marketingowych poprowadzonych przez wielce zdolną i etnokulturalnie zafiksowaną panią doktor Joannę Dziadowiec. Dr Joanna Dziadowiec to wiceszef Academics&Research w Międzynarodowej Organizacji Folk Art - IOV World Youth Commission i członkini Zarządu Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego - Oddział w Krakowie, a jeszcze nie tak dawno wykładowczyni akademicka w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nie pytajcie mnie dlaczego UJ zrezygnował z jej usług, wszak jest Joanna absolwentką studiów doktorskich na „UJocie” i autorką bestsellerowej pracy doktorskiej „Festum Folkloricum. Performatywność folkloru w kulturze współczesnej. Rzecz o międzykulturowych festiwalach folklorystycznych.” Praca otrzymała w 2014 roku I nagrodę w Konkursie na najlepszą pracę doktorską, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury. "Festum Folkloricum" jest podsumowaniem wieloletnich badań terenowych autorki przeprowadzonych w latach 2006-2011 wśród uczestników 37 europejskich festiwali folklorystycznych i folkowych w 12 krajach. Głównym celem książki było zbadanie na ile specyficzne, z jednej strony wyreżyserowane, z drugiej odrealnione, świąteczne i zrytualizowane międzykulturowe praktyki folklorystyczne mogą stanowić interakcyjną odpowiedź na wyobcowanie i bierność człowieka we współczesnym świecie. Trudne to, ale świat kultury (nie tylko krajowej) zachwycił się tym dziełem Joanny. No więc ostatniego dnia Kongresu Kultury Regionów miałem przyjemność uczestniczyć w warsztatach prowadzonych przez Joannę (jesteśmy z Panią Doktor na „ty”). W niewielkiej, ośmioosobowej grupie, obok mnie były przedstawicielki Krakowa, Poznania, Orawy, Myślenic i Opoczna. Jako pracę warsztatową wykonaliśmy projekt marketingowy przedsięwzięcia dla Opoczna, reprezentowanego na warsztatach przez Mariolę Saternus, która zajmuje się promocją i marketingiem w opoczyńskim Urzędzie Miejskim. Mam nadzieję, że opoczyński festiwal płytki ceramicznej ujrzy światło dzienne i stanie się wizytówką ceramicznej stolicy polski.

To tyle moich, tegorocznych kongresowych zapisków. Jak ważne i inspirujące jest to wydarzenie na kulturalnej mapie Małopolski i kraju, najlepiej wiedzą kongresowi uczestnicy, wśród których jest coraz więcej znajomych twarzy z naszych okolic.