- To nie było przedstawienie czy spektakl, to było prawdziwe Misterium: Misterium Nieprawości i Misterium Miłosierdzia - powiedział w ratuszu po inscenizacji Anny Oświęcimskiej ks. Paweł Mikulski - proboszcz parafii pw. św. Idziego.

W Święto Miłosierdzia Bożego młodzież obu zakliczyńskich parafii wystawiła Misterium pasyjne „To nie gwoździe Cię przybiły, lecz mój grzech…” wg scenariusza i w reżyserii Anny Oświęcimskiej. Sprawdzona przy okazji jasełek czy innych przedstawień o tematyce wielkanocnej grupa teatralna i tym razem przykuła uwagę licznej publiczności, która szczelnie wypełniła ratuszową Salę im. Spytka Jordana. Symboliczne sceny Ostatniej Wieczerzy, Ukrzyżowania i Zmartwychwstania, a przede wszystkim umęczony, lecz zwycięski Chrystus w konfesjonale rozgrzeszający, kochający i miłosierny, obejmujący po ojcowsku grzesznika, a nawet… przybijający z nim „piątkę” - zrobiły na widowni spore wrażenie.

O walor muzyczny postarała się, jak zwykle, zdolna Gabrysia Bodziony (z gitarą) przy wsparciu Weroniki Kulak. Zabrzmiały znane pieśni i piosenki: „To nie gwoździe Cię przybiły, lecz mój grzech”, „Nie mądrość świata tego”, „Niepojęta łaska”, „Jesus Christ, You Are My Life”, „Zwycięzca śmierci”, „Jezu, ufam Tobie”. Obsługą nagłośnienia i światłami zajął się z wyczuciem Stanisław Kusiak.

W Misterium pasyjnym z dobrej strony pokazali się: Weronika Kwiek, Kamil Jaszczur, Gabriela Bodziony, Małgorzata Bodziony, Kamila Biel, Karolina Krawczyk, Krzysztof Jurek, Mikołaj Szafraniec, Mikołaj Kulak, Weronika Kulak, Paweł Krzemień, Piotr Krzemień, Monika Krzemień, Maksymilian Roguski, Przemysław Majewski, Konrad Majewski, Arkadiusz Majewski, Rafał Kwiek, Patryk Ludwa, Kamila Ludwa, Karolina Malisz, Aneta Rudnicka, Patrycja Sikorska, Marcin Nosek, Klaudia Wojakiewicz, Mateusz Ogonek, Julia Ogonek, Michał Wietecha, Patrycja Robak, Monika Kwiek, Anna Ramian, Jakub Pliszka.

Na uwagę zasługują również: kompozycja epizodów na scenie, stroje, gra światła i cienia, podkład muzyczny i celne wykorzystanie przestrzeni - sceny, widowni i… zaplecza. Młodzi aktorzy rokrocznie nabierają doświadczenia, co pozwala im na pozbycie się tremy; prezentowali się na ratuszowej scenie tak ekspresywnie i sugestywnie, że publika nie mogła się nudzić.